Kamper to nazwa samochodu turystycznego, która przyjęła się u nas
mimo, że w wielu krajach jest ten rodzaj pojazdu nazywany zupełnie
inaczej. Wcześniej z braku innych rozwiązań nazywano go niesłusznie samochodem kempingowym, co u nas kojarzy się z campingiem (miejscem) a nie obozowaniem (z ang. formą turystyki).

Niemcy nazywają go wohnmobil, Anglicy – motorhome, Włosi – camper,
Amerykanie – RV (recreational vehicle), Holendrzy – kamper, Norwedzy – bobil, Szwedzi - husbil.

Niezależnie od nazwy wszystkie te pojazdy mają wspólne cechy podstawowe. Są nimi: miejsca do spania, miejsca do spożywania posiłków, kuchnia, lodówka, wc, umywalka i prysznic z ciepłą
i zimną wodą, szafa ubraniowa, szafki na drobiazgi, ogrzewanie, bagażnik. Bardzo często z wyposażenia dodatkowego jest również garaż lub bagażnik na rowery, klimatyzacja silnikowa, antena satelitarna TV, solary doładowujące dwa akumulatory, klimatyzacja części mieszkalnej itp.

Kuchnia i ogrzewanie zasilane gazem z butli (najczęściej 2-ch po
11 kg), lodówka ma 3 rodzaje zasilania: gaz, 12 V, 230 V
w zależności od możliwości. Jak jasno z tego wynika, podróżując kamperem jesteśmy niezależni od hoteli, restauracji, możemy wykorzystywać tzw. „łono natury” do odpoczynku. Jest to niezastąpiony sposób na prawdziwy wypoczynek - a nie tylko zmianę miejsca przebywania zmieniając dom na hotel.